Hindi kinailangan ng isang investigative reporter upang matuklasan na may mga pulutong ng mga internasyonal na turista sa San Francisco ngayong tag-init. Maglakad sa Market Street at kung hindi ka nakakarinig ng kahit tatlong wika sa dalawang bloke, marahil ay dapat mong palitan ang mga baterya sa iyong hearing aid.
At, hindi lang sila pamamasyal. Sa pagdaan ng dolyar sa palitan ng pera, ang mga internasyonal na mamimili ay kumukuha ng mga bargain sa mga istante, minsan sa kalahating presyo.
"Maglakad sa Union Square," sabi ni Laurie Armstrong, vice president ng marketing at komunikasyon para sa San Francisco Convention and Visitors Bureau. “Makakakita ka ng mga taong nagsasalita ng mga banyagang wika na may dalang maraming mga designer shopping bag. Ito ay isang magandang bagay.”
Oo naman. Napakagaling lang.
Siyempre ang lungsod ay nagpapasalamat para sa kita sa mga mahihirap na panahon ng ekonomiya. At, tiyak, walang nagmamakaawa sa ating mga kaibigan mula sa ibang mga bansa para sa pagsasamantala sa kanilang rate ng exchange bonanza. Pagkatapos ng lahat, hindi pa gaanong katagal ang nakalipas na ang dolyar ay malakas at ang mga Amerikano ay pumutol sa mga shopping aisle ng Europa.
Kaya lang – mabuti, mahirap hindi makaramdam ng kaunting selos, di ba?
Kunin si Kimberly Peinado, isang marketing director na nakatira malapit sa Golden Gate Park Panhandle. Siya at ang kanyang asawa ay may isang kaibigan, isang kahanga-hangang lalaki, na nagkataong isang British pilot. Kapag bumisita siya, inamin ni Peinado na kailangan niyang labanan ang "inggit sa turista."
“Siya ay isang masaya, matulungin na lalaki na aming hinahangaan,” ang sabi niya, “kaya masakit sa akin sa tuwing nahuhuli ko ang aking sarili na kinukuwenta kung gaano kaliit ang gastos sa kanya kapag lumalabas kami sa hapunan.”
Wag mo kasing pilitin ang sarili mo Kimberly. Nangyayari ito.
Si Kevin Westlye, executive director ng Golden Gate Restaurant Association, ay nagsabi na ang mga restawran sa tourist zone ay umuusbong. Hindi lamang sila nagbebenta ng mga mamahaling pagkain, ngunit ang mga turista ay hindi nagtitimpi sa mga order ng alak, alinman.
"Nais nilang lahat na subukan ang ilan sa mahusay na alak ng California," sabi ni Westlye. "Pagkatapos ng lahat, ang isang $150 na bote ay halos $90 lamang (sa $1.54 bawat euro)."
Kasabay nito, sabi ni Westlye, ang mga taga-roon, na sinaktan ng mahihirap na panahon ng ekonomiya, ay "nagpapababa, umiinom ng mas murang alak." Kaya't isipin ang mga mapusok na Amerikano, na humihigop ng chardonnay sa bahay, sa isang mesa, habang ang isang masayang grupo ng mga Brits, na nagpapalit ng pera sa halagang halos $2 para sa bawat pound sterling, ay nag-uncork ng isa pang pagpipiliang Napa Cabernet Sauvignon.
Hindi naman sa bitter ang sinuman, isip mo. Sa mga panahong ito ng kaguluhan, ang isang lungsod ay kailangang maging baliw upang magalit tungkol sa napakaraming tao na bumibili ng masyadong maraming bagay.
"Ito ay napakalinaw," sabi ni Westlye, "na tayo ay pinasigla ng halaga ng palitan sa mga nakaraang taon."
Masaya na ma-buoy
Naturally, masaya ang mga residente na ma-buoy. Natuwa si Doug Litwin ng Noe Valley na magrenta ng ekstrang apartment sa isang pares ng mga turista mula sa France, na lumabas na mga nangungupahan.
Pero kahit na hindi niya talaga binabantayan ang mga binili nila, hindi maiwasan ni Litwin na mapansin ang lahat ng mga kahon na walang laman mula sa Pottery Barn, Macy's at IKEA sa basurahan.
"Talagang bumili sila ng mga kasangkapan para sa lugar at pagkatapos ay iniwan ito," sabi ni Litwin. "I guess they figured, what the heck, it's funny money."
Ngunit ang sandali na talagang nakasakit ay nang ipahayag ng dalawang bisita na sila ay magrenta ng kotse at magmaneho papuntang Chicago. Si Litwin, na sinusubukang maging matulungin, ay nagtanong sa kanila kung napagtanto nila na ang gas ay higit sa $4 bawat galon.
"Nagkibit-balikat lang sila at sinabi na, sa kanila, ang USA at ang mga presyo ng gas nito ay isang tunay na bargain," sabi ni Litwin. "Doon talaga nagsimula ang 'international tourist envy'."
Mas mabuting masanay na. Ang internasyonal na turismo ay nasa daan pa lamang. Ayon sa California Travel and Tourism Board, halos 5.2 milyong tao mula sa ibang bansa ang bumisita sa California noong 2007, at higit pa ang darating. Lahat ng Germany, Italy at India ay nakakita ng dobleng digit na pagtaas ng porsyento noong 2007, at hindi pa kasama iyon ang United Kingdom, na nanguna sa lahat ng bansang may higit sa 760,000. Sa taong ito lamang, sa pagitan ng Enero at Mayo, 82,128 na manlalakbay mula sa United Kingdom ang dumaong sa San Francisco International.
At ano ang sinasabi ng lahat pag-uwi nila? Well, marahil kung ano ang sinabi sa akin ni Katherine Grant, mula sa Waterford City, Ireland, tungkol sa rate ng palitan.
"Nakakamangha," sabi niya. “Pupunta tayo kay Tiffany and everything. Bumili kami ng Prada phone at D&G (Dolce & Gabbana) sunglasses, na hindi namin kailanman makukuha sa Ireland.”
Oh ano ba, sale lahat yan di ba?
Maliban kung dito ka nakatira.
Mga wads ng cash
"Palagi silang may mga balumbon ng pera," sabi ni Peinado tungkol sa kanyang kaibigang piloto sa Britanya at sa kanyang flight crew. "Namangha lang ako kung magkano ang pera nila."
Na kung ano ang inaasahan ng mga turista, tila. Narito si Bruno Icher, asawang si Laure at anak na si Margot mula sa Paris. Dumating sila na nagpaplanong gumawa ng ilang seryosong pamimili at hindi sila nabigo.
"Ang lahat sa Europa, ang telebisyon, ang mga pahayagan, at ang mga magasin ay nag-usap tungkol sa kung gaano ito mura sa Estados Unidos," sabi ni Icher.
Sa katunayan, si Margot, isang usong 16-anyos, ay gumawa ng listahan kung saan niya gustong pumunta at kung ano ang gusto niyang bilhin bago siya makarating dito. Gusto niyang bisitahin ang American Apparel, H&M, at humanap ng madras hat. Oh at isa pa.
"Isang dollar bill na may larawan ni Britney Spears," sabi ni Margot.
Para sa kanila, ito ay malamang na mukhang isang tunay na dolyar ng US.
